Uitleg volleybal + Volleybal veldopstelling
Volleybal is een balsport waarbij het speelveld is verdeeld in twee gelijke helften gescheiden door een net. De beide teams, die elk uit 6 spelers bestaan, bevinden zich ieder op hun eigen helft en proberen door het slaan of tikken tegen de bal deze op het tegenoverliggende deel van het speelveld binnen de lijnen de grond te doen raken. Een geslaagde poging, of een fout van de tegenstander, levert een punt op. Wie het eerst 25 punten heeft behaald wint de set. Wie het eerst 3 sets heeft gewonnen wint de wedstrijd. Bij een gelijke stand, 2-2 in sets, wordt een beslissende set tot 15 punten gespeeld, bij deze beslissende set wordt er van kant gewisseld bij de eerste die 8 punten heeft.
Op de zijkanten van het net, precies boven de zijlijn, zijn twee verticale stokken, de zogenoemde "antennes", geplaatst. Een bal die naar het speelveld van de tegenstander wordt gespeeld moet tussen deze antennes of het verlengde ervan door gaan.
In de oorspronkelijke variatie, het gewone zaalvolleybal, bestaat ieder team uit zes personen en meet het veld 9 bij 18 meter.
In de loop der tijd zijn er een aantal variaties ontstaan waaronder zitvolleybal, minivolleybal en strandvolleybal (beach volleybal).
VELDOPSTELLING VOOR GEVORDERDEN.
DAN VOLGT NU DE VROLIJKE VARIANT VOOR RECREANTEN MET EEN SMILE(Y).
VOLLEYBALLERS OP HUN POSITIE.
Passer/loper/buiten(aanvaller)
De passer/lopers vangen de service op en vallen aan op de links,- rechts buiten positie.
Middenaanvallers
De taken van de middenaanvaller zijn louter aanvallend: middenaanval, blok en service. De middenaanvaller wordt achterin het veld vaak vervangen door de libero.
Diagonaal
De diagonaalspeler valt aan op rechts. De naam diagonaal is afgeleid van de positie in het veld: diagonaal ten opzichte van de spelverdeler. De diagonaal helpt achter in het veld vaak niet bij de verwerking van de service van de tegenstander, zodat hij of zij vanuit het achterveld kan aanvallen.
Spelverdeler
De spelverdeler speelt in principe elke tweede bal en zorgt er voor dat de aanvallers de mogelijkheid krijgen om te scoren. Een goede spelverdeler weet de blokkering van de tegenstander weg te spelen en zijn of haar aanvallers op de juiste manier te bedienen.
Libero
De libero is pas in 1998 geïntroduceerd in het internationale volleybal en mag enkel in het achterveld vrij ingewisseld worden voor iedere andere speler. De libero is gespecialiseerd in service-ontvangst en verdediging. Als de libero een bovenhandse set-up geeft in het driemetergebied zijn er beperkingen voor de aanval.